15-07 Seppeltsfield to Wilpena Pound

Maandag 15 juli

Het is nu 13.15 uur en we rijden weg uit Seppeltfield, een dorpje waar de stichter van Barossa Valley woonde en leefde en waar vandaag de  dag nog steeds een beroemd wijn/posthistorisch gevestigd is dat zijn naam draagt. 
We hebben een tour om 11.30 geboekt. Maar eerst even terug naar deze morgen. Om 8 uur weer op. Het ochtend ritueel verloopt steeds soepeler nu iedereen weet wat zijn taak is. Na 10 uur stoppen we nog even bij de plaatselijke supermarkt, een Coles deze keer, voor de inkopen voor de komende 3 dagen . We moeten een beetje opschieten want Barossa is een half uur rijden. Desondanks maakt Auke (wat is het toch een mensen-mens) in de supermarkt een uitgebreid praatje met een stel Austrliers die al zo'n 14 maanden rondreizen. In de tussentijd verzamel ik eten voor 1 dag. Omdat Auke verwacht te kunnen BBQen op volgende locaties moet er ook vlees worden ingeslagen en dat laat ik liever aan hem over. Zelf heb ik gekozen voor een eenvoudige curry. Hoewel best wel duur kun je in Australische supermarkten die we tot dusver hebben bezocht werkelijk alles kopen. Het blijft echter wel wat zoeken naar die ene lekkerste muesli en de meest verantwoorde yoghurt. Al met al zijn we toch weer een klein uurtje kwijt aan de boodschappen. En ook hier gelukkig nog tijd om tijdens het inladen van de boodschappen op de parkeerplaats nog even een leuk kletspraatje te maken met een local. De mensen spreken je hier al snel aan als ze zien dat je per camper reist. Telkens weer is de vraag: "how long do you stay in ....".? En steeds weer hebben we hetzelfde antwoord: " one day" .
 Het is gelukkig droog vandaag en de temperatuur erg aangenaam. De weg naar Barossa Valley aangenaam en niet lang. Slechts enkele minuten te laat schuiven we aan bij de tour.  Leuk en leerzaam. En ook bijzonder om je voor te stellen hoe mensen in die tijd leefden en werkten. Na de tour volgt natuurlijk  een proeverij met mogelijkheid om te kopen. De jongens gaan alvast naar de camper, ze kennen het ritueel wel, en Wij proeven wat wijn en port. Auke iets minder dan ik want hij is de chauffeur. We kopen wat rood, een port. En nog een bijzonder wijn waarvan we ter plaatse besluiten om die, met onze buren en goede vrienden Peter en Elvira, straks als we weer thuis zijn op een mooie zomeravond open te maken.
Een tikkeltje licht in m'n hoofd zitten we nu weer in onze camper en door een prachtig landschap temidden van de wijngaarden verlaten we Barossa Valley voor een ritje van zo'n 300 km naar Wilpena Pound, Flinders Ranges National Park waar het avontuur gaat beginnen. Waarschijnlijk een middagdutje tijdens de rit. Zou toch denken dat die jetlag wel voorbij zou zijn onderhand :-)

Ik verheug me erg op het komende deel van onze reis. Al was het alleen maar omdat we in Wilpena Pound 2 nachten blijven. We zijn vandaag precies een week en 2000 km onderweg en eerlijk gezegd vind ik het tempo van dit Nomaden-bestaan erg hoog liggen. Moet natuurlijk ook, maar denk wel dat het een heerlijk land is om rustig aan te bekijken en pas weer ergens weg te gaan als je denkt alles te hebben gezien.  Adelaide was een bijzondere stad (groot dorp zegt men hier) met een heel relaxed ontdoor sfeertje en ook in het wijngebied kan je rustig enkele dagen doorbrengen zonder je te vervelen lijkt me. We doen er toch weer wat langer over dan in de planning. Ik baal daar een beetje van want dan zullen we weer in het donker aankomen. Via Port Augusta komen we rond 6 uur aan in Hawker de laatste plaats voor dat we Flinders Ranges NP ingaan. Het is hier uitgestorven lijkt het wel. Gelukkig is het benzine station nog open en gooit Auke de tank nog even vol. Ook even een belletje naar Wilpena Pound want ja je weet maar nooit. Gelukkig zijn ze tot half acht open. En dan de laatste 60 km door de bush. Geen kip op de weg en steeds verder weg van de bewoonde wereld. We hebben geen zin meer om te koken en dat komt goed uit want ze hebben hier een restaurant en bar. Behalve de campground bestaat dit resort ook uit een motel en verhuren ze huisjes. Er is zelfs een zwembad. En dan vandaag toch ook weer kangaroo. De jongens bestellen kangaroo biefstuk. En eerlijk gezegd best wel lekker.  Goed om te weten dat dit erg mager vlees is. Vast goed voor je. Als we in het pikkedonker onze weg terug naar de camper zoeken zien we de sprookjesachtige sterrenhemel. Slechts 3 keer eerder hebben we die zo gezien en altijd in de meest afgelegen gebieden zonder lichtvervuiling van steden en industrie.  Grand Canyon in de US, de woestijn in Namibië en het binnenland van Sulawesi.  Het is onmogelijk de schoonheid hiervan te beschrijven dus dat doe ik dan ook maar niet.  Ons pad wordt enkel verlicht door wat kampvuurtjes van mede campeerders. De mannen fantaseren over hoe aan hout te komen en hoe groot ons vuur morgenavond zal zijn