16-07 Wilpena Pound

Dinsdag 16 juli

Nu zie ik pas hoe mooi het hier is! We staan midden in het bos op een prachtig ruime plaats. Het is niet druk met enkel wat tent-trailers, caravans en een enkele tent. Brrr dat is pas afzien want 's nachts daalt de temperatuur tot onder 0. Wel stoer! We voelen onszelf maar een beetje sukkels in onze cosy campervan.  Op het gemakje beginnen we onze dag. Auke loopt een rondje hard en ik verzorg het ontbijt met eieren. Tijd voor wat noodzakelijke klusjes. Wasje, sopje door de camper, beetje opruimen.
Auke heeft intussen uitgevogeld welke hike we het beste kunnen nemen
Pas later lees ik dat deze hike valt in de categorie "hard hikes" . De Mount Ohlssen Bagge (941 m above sea level) moet in vier uur te doen zijn en is 6.4 km.  Het is loei zwaar en warm in het zonnetje. En dan te bedenken dat het hier winter is. Denk niet dat het mogelijk is hier zomers te klimmen. Met de enkele andere berggeiten die we tegenkomen maakt Auke natuurlijk weer een praatje. Gezellig hoor. Het pad, en soms niet, bestaat uit rots en keien. Blij dat ik mijn hikingsticks mee heb genomen want deze heb ik meer dan nodig. Na 2 uur klimmen en klauteren komen we op de top. En daar doe je het natuurlijk voor. Het uitzicht over de Pound is bijzonder mooi. Een van de oudste landschappen ter wereld heb ik gelezen. Deze op een krater lijkende omgeving is 1,5 miljard jaar oud.  En dan beginnen we de afdaling, minder zwaar maar niet minder moeilijk. Behalve voor Junior dan die diverse stukken rennend aflegt als ware hij een soldaat op missie. Ongelooflijk wat een energie dat kind heeft. En wat fijn ook dat hij en Jethro dit ook leuk vinden. Na 3 uur en 50 minuten zijn we terug op de campground. Jethro en ik halen de was van de lijnen terwijl Auke en Junior een paar welverdiende biertjes gaan kopen. En dan pas durven we te gaan zitten en genieten we van een Coopers biertje terwijl het kampvuur wordt aangelegd. Het wordt al snel weer kouder maar  na de BBQ zitten we nog een tijdje rond het knetterende kampvuur onder de betoverende sterrenhemel. Zou wel heel de nacht zo willen blijven zitten en genieten maar helaas de spieren zijn moe en morgenochtend gaat het wekkertje om half zeven..  Mooiste dag tot nu toe, met af en toe een emotioneel momentje als ik me bedenk hoe ik er precies een jaar geleden voorstond en hoe we hier nu toch maar zijn.