20-07 Ayers Rock

Zaterdag

Ik word deze morgen alweer verwend door mijn lieve Auke met een heerlijk bakje koffie. Hij gaat weer een rondje lopen, het eerste stuk samen met Junior en ik mag nog even blijven liggen. Als de mannen terug zijn van het lopen en de buit van deze ochtend een portie spek is moet ik aan de bak. Roereieren met spek en maïs. Wat mij betreft een beetje teveel van het goede en neemik zelf dus maar een verantwoord bakje yoghurt met muesli. Om een uur of elf slaan we nog wat in bij de supermrarkt en gaan we richting Kata Tjuta, of zoals Auke het noemt " de Olga's". Zelf vind ik het een beetje vreemd om iets wat al eeuwenlang door de Aboriginals Kata Tjuta wordt genoemd aan te duiden met een naam die een of andere avontuurlijke Engelsman 150 jaar geleden verzon. Dus waren wij gisteren in Uluru en vandaag in Kata Tjuta ( vert. Vele  hoofden). Deze mega bulten liggen zo'n 40 km van Uluru.
We starten met de wandeling en besluiten steeds ter plaatse te beslissen of de grotere loop zullen nemen. Vooral mijn bovenbenen hebben het nog steeds zwaar van die hike in Wilpena en de wandelingen van gisteren. Maar ja eigenlijk wil ik wel alles zien en dus uiteindelijk doen we de volledige loop en dus 7,4 km. Dat lijkt op zich niet zo heel veel maar we doen er toch zo'n kleine 3 uur over.  Gelukkig is het prachtig weer en met zo'n 18 graden prima wandelweer. Het is flink klimmen en we pakken een half uurtje voor een heel eenvoudige picknick waar we tegelijker tijd even bijkletsen met die vriendelijke Australier die Auke met z'n tankje diesel terug naar onze leeggevallen camper bracht. 
De hele klim het is het meer dan waard. Prachtige uitzichten en mooie natuur. Zo jammer dat ik geen enkel verstand van planten heb want hoewel winter staan er hier diverse struiken heel kleurrijk in bloei. In de bomen tjilpen de meest exotische papegaaitjes en parkietjes.  
rond ,vieren zijn we klaar en rijden we naar Uluru terug om daar de zonsondergang te gaan meemaken. Langs de weg spotten we een grote kudde kamelen ( eigenlijk zijn het dromedarissen) die hier in het wild leven. Tot de opening van de treinverbinding van Adelaide naar Darwin waren deze dieren het vervoermiddel voor de pioniers van de outback in de Northern Territorry. De dieren werden hier door mannen uit Pakistan, India en Afganistan gebracht. Deze mannen werden in een woord "Ghans" genoemd. Na het succes van de trein waren de dieren overbodig en los gelaten in de natuur waar ze het prima redden.  Vanaf de eerste dag van de treinverbinding heet deze trein The Ghan, ter ere van de kamelendrijvers die hielpen de spoorlijn aan te leggen. 

We zijn vroeg maar al snel loopt de parkeerplaats vol. De komende anderhalf uur zie ik alleen maar mensen met een camera in de hand. Auke  en Jethro hebben intussen een mooi plekje gevonden voor het statief en de camera. Ik  had me iets romantischer voor gesteld van een zonsondergang bij Uluru maar dit is wat het is. Dan  maar delen met nog een honderd mensen. . Mooi is het wel. Nadat  de zon is ondergegaan worden de kleuren van de berg intenser en omgeving een prachtig roze-rood. Met ik denk wel 300 foto's rijker keren we terug naar de campground, snel wat koken en lekker warme douche. Morgen vroeg weer op want dan gaan we naar Watarrka National Park of wel Kings Canyon. Ja ook deze werd vernoemd door dezelfde Engelsman als die van Ayers Rock!