22-07 Kings Canyon to Alice Springs

maandag

Vandaag zijn we redelijk op tijd weggegaan bij Kings Canyon. Viv plukt in de schemer nog wat van de waslijn. We hadden de dag ervoor expres voor de biertjes de waslijn leeggehaald om dit te voorkomen. Volgens Viv lag het niet aan ons, iemand anders heeft de was verhangen. Net zo'n rotsmoes als ik destijds met de diesel had. We pakken nog wat diesel op de camping (wordt bijna een tik en kan je nooit genoeg van krijgen), en bij de kassa koop ik een boek van de echte Crocidile  Dundee. Is een aanbieding voor 14 dollar en kan ik dus niet laten liggen, het boek is voorzien van de handtekening van de schrijver. Kan nog veel waard worden. De schrijver is echter al een jaar of tien overleden, dus zal wel loslopen. Als we aan het rijden zijn wordt het boek door de hoofdredacteur goedgekeurd, er staan veel plaatjes in dus de rest is ook enthousiast. We passeren nog een mooi bord met de roadcondities van de verschillende onverharde wegen die een shortcut zijn naar Alice Springs. Wij durven niet en pakken gewoon de lange route, een kleine 5 uur. In Alice Springs aangekomen vinden we net voor de stad onze camping, weer een BIG4. Is toch onze favoriet, prachtige campings met superschoon sanitair en voldoende BBQ's. We staan op een plekje omringd door drie Track camping trailers, dat zijn van die superstoere vouwwagens waarmee je lekker door de outback kan scheuren. Ik begin steeds jaloerser te worden op die Australiërs, en voel me een beetje een lul in onze stadsbus. Alsof wij alleen maar van asfalt houden, een eigen douche, eigen toilet,  warm bedje, koelkastje, verwarming etc., een soort sleurhut syndroom. Ik besluit dus ook om maar niet met die mensen te gaan praten en te vragen of ik een keer in hun karretje mag kijken, ik negeer ze gewoon. Na het middag eten, wat bestaat uit toast met Philadelphia, Parma ham, tomaat, ui en avocado, laten we de jongens met wat geld en water achter op de camping. Samen met Viv ga ik naar het centrum van Alice Springs, stelt niet zo veel voor. Valt eigenlijk een beetje tegen, het is niet oud maar ook niet nieuw, een beetje er tussen in. We kopen wat plakken papier die we na wat krabbels in een rode bak gooien, op goed geluk. Het centrum van AS is afgeladen met winkels die schilderijen van aboriginals verkopen, het spreekt ons erg aan en we twijfelen om er een te kopen. Gelukkig wint het verstand want ze kosten een godsvermogen, misschien is het gat in onze hand morgen groter. De tijd gaat snel zo met z'n tweeën, voordat we het weten is het half 6. Die jongens zullen wel boos zijn als we terugkomen, ze hebben elkaar heel gelaten en samen met Junior gooi ik nog wat Porters op de plaat. Welterusten.